ارزیابی میزان فنل و فلاونوئید تام و فعالیت آنتی‏اکسیدانی پوست درختان راش، ممرز، و صنوبر

هدف این مطالعه، بررسی میزان فنول و فلاونوئید تام و بررسی اثر آنتی‏اکسیدانی پوست درختان راش، ممرز، و صنوبر است. راش و ممرز از گونه های جنگلی شمال ایران، و صنوبر از گونه های دست‏کاشت است، ولی برخلاف فراوانی این درختان، اطلاعات بسیار کمی در مورد ترکیبات شیمیایی پوست آن ها و کاربردشان ارائه شد ه است. ترکیبات آنتی‏اکسیدانی که از شیوع بیماری های مزمن و تخریب بسیاری از مواد غذایی جلوگیری می‏کنند، از پوست این گیا هان نیز قابل استخراج است. بدین سبب، عصارۀ استخراج شده از گیا هان، که باعث کاهش شیوع بیماری‏ های مزمن می‏شود، در صنایع دارویی بسیار اهمیت دارد. پس از تهیة پوست این درختان، عصاره‏ های استنی به روش سوکسوله استخراج شدند. ابتدا میزان فنول و فلاونوئید عصاره ها اندازه‏گیری و سپس برای ارزیابی خواص آنتی‏اکسیدانی عصاره های استخراج شده، از دو روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل و قدرت احیاکنندگی، استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان فنول و فلاونوئید در پوست درخت ممرز بیشترین، و در راش کمترین مقدار بود ه است. نتایج آزمون به دام‏اندازی رادیکال های آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل نشان داد که غلظت مهار 50 درصد در عصارة استنی پوست درختان راش، ممرز، و صنوبر به ترتیب 07/63، 17/33، و 3/86 میکروگرم بر میلی‏لیتر بود ه است. همچنین عصارة راش قدرت احیاکنندگی بیشتری در مقایسه با سایر گونه ها داشت.